De Balans

Laatst zei iemand tegen me: “Jij doet wel erg veel,” terwijl ze mijn webpagina bekeek. En ja, als ik er zelf naar kijk, zie ik het ook. Ik doe veel. Maar het mooie is: alles wat ik doe, vind ik leuk. Dus waarom zoveel? Daar zit natuurlijk een reden achter—zoals bij veel mensen.

Bij mij draait alles om balans. En als ik eerlijk ben, is die balans soms ver te zoeken. Grappig eigenlijk, want ik ben een Weegschaal. Balans is letterlijk mijn sterrenbeeld, en toch blijf ik ernaar zoeken. Ik hou van hard werken en hard genieten. Niet zeuren, gewoon doen. Mijn eigen zaak opbouwen, ondertussen nog iemand helpen, naar de sportschool, een rondje met de hond, een klant tussendoor, een stukje voor de website, eten maken—en daarna even helemaal niks. Alleen… dat niks doe ik dus te weinig. Ik ben gewoon geen goede niks-doener. #leerpuntje 😅

Mijn jeugd was, zacht uitgedrukt, niet altijd makkelijk. School niet afgemaakt, al vroeg op mezelf wonen, en weinig goede rolmodellen om me heen. Ik geef eerlijk toe: ik heb er vroeger best een potje van gemaakt. Alles was uit balans, niets voelde in harmonie. Maar nu kan ik daar met een lach op terugkijken—ik ben best aardig opgedroogd, al zeg ik het zelf.

Toen ik écht met mezelf aan de slag ging, begon ik te zien waar alles vandaan kwam. Waar de knelpunten zaten, waar het misging, maar vooral: hoe ik weer balans kon vinden. Alsof ik de schade van vroeger probeerde te herstellen. Gek eigenlijk, want ik hoef natuurlijk niks te fixen. Maar toch is daar dat stemmetje: hé, dit kan beter. Dat kan anders. Dit kan nóg beter.

En zo ben je ineens negen jaar verder.

Ik heb jarenlang op zevenmijlslaarzen gelopen en mega mooie stappen gezet. Mensen die mij kennen, weten waar ik vandaan kom en waar ik nu sta. Ik heb álles gedaan en uitgeprobeerd om beter te worden. Reizen met plantmedicijnen, workshops, trainingen in lichaamswerk, tantra, familieopstellingen, ademwerk en coaching. Dansen, bewegen, voelen. Van loondienst naar eigen baas in vijf jaar. Een goedlopende praktijk. Blijven leren, ontwikkelen, en nieuwe plannen maken. Mezelf en anderen helpen helen.

En soms… gewoon even niks.

Al die ervaringen hebben impact gehad op hoe ik de dingen nu doe en zie. Maar niks of niemand heeft mij geheeld. Dat heb ik zelf gedaan. Door te accepteren dat ik goed ben zoals ik ben. Dat balans al in mij zit. Dat ik niet nóg harder hoef te werken om het te vinden. Maar dat ik wél moet leren om soms niks te doen. Doe alles natuurlijk niet voor niks 😛

En jij kan dat ook.

We rennen allemaal als hamsters in dat radje, maar waarheen eigenlijk?

Tuurlijk, als je iets wilt bereiken, moet je er moeite voor doen. Je kunt niet niks doen en dan raar opkijken er niks verandert. Keihard knallen? Helemaal prima. Maar balans zit ‘m erin dat je daarna óók rust neemt, dus weer even niks doen. Ik ben wie ik ben, en daar verander ik niks meer aan. Soms raak ik mijn balans kwijt, maar het bewustzijn is er nu. Hard werken is goed, maar daarna is er tijd voor niks. Een fijne relatie met mijn partner (die heel goed is in niks doen), maar ook ruimte voor onszelf. Elke dag gezond eten, maar soms ook gewoon samen een bak Ben & Jerry’s verorberen. Veel sporten (na die bak B&J dus niet voor niks), wandelen en yoga, maar óók gewoon op een bankje zitten en voor je uit staren.

Balans.

Ik had mezelf voorgenomen om elke twee weken een blog te schrijven. En toen werd ik ziek. Wat doe je dan? Toch achter die laptop kruipen, of accepteren dat de balans nu vraagt om rust? Precies. Eerst beter worden.

En nu zit ik hier, na een drukke werkdag, toch wat te schrijven. En straks? Dan weer even helemaal niks.

Hoe is jouw balans? Wat heb jij nodig om ‘m terug te vinden?